Bir şeylere geç kalmanın acısını duydum hep. Hep bir şeyleri geriden takip ettim. O şeyleri elde etme imkanım olduğunda zamanım olmadı. Zamanım olduğunda ise imkanım olmadı. Hep geç kalım. Bir ağacın üzerindeki eriğe bakarak ağzı sulanan ben, ağaca çıkma iradesi gösteremedim. O erik kendiliğinden düşsün istedim. Evet düştü ama iyice yumuşayıp çürümeye başladığı için. Sonrasında ise onu yiyemedim. Bu yüzden pişmanlıklarla dolu ruhum. Yanlış seçimlerin … Okumaya devam et Geç kalan yolcu